Φιλοσοφος Ειναι Εκεινος ΠΟΥ εχει Κατανοησει οτι οσο ΒΡΙΣΚΕΤαΙ ΣΕ αΥΤΟ ΤΟ Σωμα ΔΕΝ Μπορει ΝΑ Ειναι Σοφος ΓιΑΤΙ Καθως Πιανει ΓΙΑ Λιγο ΤΗ Σοφια Εκεινη ΤΟΥ ξεΓλιστρα ΚΑΙ Προχωραει ΠΡΟΣ ΤΑ Εμπρός. Έτσι Είναι Απλως Φιλος ΤΗΣ Σοφίας ΚΑΙ ΓνωρίζεΙ Ότι ΔΕΝ Γνωρίζει. Έναν Τέτοιο Λέμε Εμείς Φιλόσοφο
θεσπισ αθηναιοσ
ηθοποιοσ και φιλοσοφοσ
που η ζωή τον ενέπνευσε να θέσει τα βασικά ερωτήματα: «Ποιος είμαι; Τι κάνω εδώ; Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Τι είναι εκεί πάνω;».
Αφού αποφοίτησε απο την Αμερικανική Ακαδημεία Μουσικής και Δράματος του Λος Άτζελες, βρέθηκε στο δρόμο του το έργο της Έσθερ και του Τζέρυ Χικς (#1 συγγραφείς στη λίστα των New York Times: «Ζητήστε και θα σας Δοθεί», «Ο Νόμος της Έλξης» κ.ά.)
Ο Θέσπις μελέτησε τον Νόμο της Έλξης και της Δόνησης και με τον καιρό γενήθηκε μέσα του η επιθυμεία να κάνει και ο ίδιος αυτό που κάνει η Έσθερ, δηλαδή την άμεση εποικοινωνία με μια άυλη ενέργεια δασκάλων και φιλόσοφων (Abraham) με την πρόθεση της διδασκαλίας του Νόμου της Έλξης και της φυσικής του.
Τον Ιούνιο του 2016, μετά από μερικούς μήνες καθημερινού διαλογισμού με την πρόθεση να έρθει σε σύνδεση με τον πνευματικό του οδηγό, άρχισε να λαμβάνει και να μεταφράζει γραπτώς την ενέργεια αυτών των δασκάλων και φιλοσόφων με το όνομα ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους άρχισε να τους μεταφράζει λεκτικά στην Ελληνική και την Αγγλική γλώσσα.
Έκτοτε, διοργανώνει εργαστήρια στα οποία μπορεί κανείς να θέτει τις ερωτήσεις του στον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και μέσα από ένα διάλογο να λαμβάνει άμεσα απαντήσεις από την πανοραμική οπτική γωνία την οποία φέρει η ενέργεια αυτή.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΧΑΡΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΘΕΣΠΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΥΣΙΚΑ!

“Φιλοσοφος Ειναι Εκεινος ΠΟΥ εχει Κατανοησει οτι οσο ΒΡΙΣΚΕΤαΙ ΣΕ αΥΤΟ ΤΟ Σωμα ΔΕΝ Μπορει ΝΑ Ειναι Σοφος ΓιΑΤΙ Καθως Πιανει ΓΙΑ Λιγο ΤΗ Σοφια Εκεινη ΤΟΥ ξεΓλιστρα ΚΑΙ Προχωραει ΠΡΟΣ ΤΑ ΕμπρΟς. Ετσι ΕΙναι Απλως Φιλος ΤΗΣ ΣοφΙας ΚΑΙ ΓνωρΙζεΙ Οτι ΔΕΝ ΓνωρΙζει. Εναν Τετοιο Λεμε Εμεις Φιλοσοφο”
-ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ
““Now, now, now, now, now, now, now...””